ወላጆች እንደዚህ አይነት ጥያቄዎችን ከጠየቁ ያኔ በነፍስ እና በፈጣሪ መኖር ያምናሉ ፡፡ ለዚህ ጥያቄ መልስ ማግኘት የሚቻለው ቅዱሳን መጻሕፍት በተባሉት ሃይማኖታዊ ጽሑፎች ውስጥ ነው ፡፡
በተለያዩ ሃይማኖታዊ ባህሎች ውስጥ ነፍስ ወደ ልጅ አካል የሚገባበት ጊዜ
እያንዳንዱ የሃይማኖት አዝማሚያ የሰው ልጅ ነፍስ የሚያገኝበትን ዕድሜ በተመለከተ የራሱን አስተያየት ያከብራል ፡፡ በምድር ላይ ያሉት ሁሉም ሃይማኖቶች በአንድ አንድ ናቸው - ይህ የሚሆነው በማህፀን ውስጥ ልጅ ከመወለዱ በፊት ነው ፡፡
በኦርቶዶክስ ክርስትና ውስጥ እንደ ጥንታዊው የምስራቃዊ ሃይማኖታዊ ጽሑፎች - ቬዳዎች ፣ ልጅ በሚፀነስበት ጊዜ እና የወላጆቹ የሴቶች እና የወንዶች የመራቢያ ሴሎች ውህደት ነፍስ ወደ ፅንስ እንደምትገባ ይታመናል ፡፡ ከተፀነሰች በ 120 ኛው ቀን ነፍስ ከትንሽ አካላዊ አካል ጋር ትዋሃዳለች የሚል እምነት ያላቸው ሙስሊሞች ናቸው ፡፡ ቁርአን በመጀመሪያ በእናቱ ማህፀን ውስጥ ያለው የሰው አካል ለ 40 ቀናት በዘር መልክ ሌላ 40 ቀን በደም መርጋት ሌላ 40 ቀን እንደ ሥጋ ቁራጭ ይናገራል ፡፡ ከዚያ “ለወደፊቱ ሰው አካል ሕይወት የሚሰጥ መልአክ ብቅ ይላል። በተመሳሳይ ጊዜ አንድ ሰው ደስተኛ ወይም ደስተኛ አለመሆኑን ፣ የሕይወቱን ጊዜ ፣ ድርጊቶች እና የህልውና መንገዶችን መጠን ይወሰናል ፡፡
የአይሁድ እምነት ተከታዮች ነፍስ በሕይወቷ በ 40 ኛው ቀን ፅንሱ ውስጥ እንደገባ እርግጠኛ ናቸው ፡፡ ሆኖም ፣ በተመሳሳይ ሃይማኖታዊ ባህል ውስጥ ሁለተኛው አስተያየት አለ - ነፍስ በተፀነሰችበት ጊዜ ትመጣለች ፡፡
በዚህ ጉዳይ ላይ ዘመናዊ ምርምር
በአሁኑ ጊዜ ነፍስ ወደ ሰውነት ፣ ስለ ሪኢንካርኔሽን ፣ ወዘተ ያሉትን ጉዳዮች በጥልቀት ለመመርመር ፍላጎት ያላቸው ከባድ ሳይንቲስቶች አሉ ፡፡ የእንደዚህ ዓይነቱ እንቅስቃሴ በጣም አስገራሚ ምሳሌ የሆነው አሜሪካዊው ፒኤች.ዲ. የሂፕኖቴራፒስት ሚካኤል ኒውተን ነበር ፡፡ ይህ ስፔሻሊስት በሂፕኖሲስ ሁኔታ ውስጥ ከሞቱ በኋላ ስለ ህይወታቸው ፣ በተለያዩ አካላት ውስጥ ስላለው ሕይወት እና ቀደም ሲል የነበሩትን ሥጋቸውን ከሚያስታውሱ በርካታ ታካሚዎቻቸው ለመተንተን ሁሉንም መረጃ ተቀብሏል ፡፡
ኒውተን ተጓዥ ኦቭ ሶል በተባለው መጽሐፋቸው ውስጥ በማህፀን ውስጥ ያለው ሕይወት ለነፍስ ተጨማሪ አካልን ለማጣጣም ለሰው ይሰጣል ፡፡ ዘላለማዊ ነፍስ ከአንድ የተወሰነ አካል ጋር ለመደባለቅ በግልጽ የተቀመጠ ጊዜ እንደሌለ ሳይንቲስቱ ያምናሉ - ይህ በተፀነሰበት ጊዜም ሆነ ልጅ ከመውለድ በፊት ባሉት የመጨረሻ ጊዜያት ሊሆን ይችላል ፡፡ ሆኖም ፣ እንዲህ ያለው “መዘግየት” እጅግ በጣም አናሳ ነው ፡፡ ብዙውን ጊዜ የዶክተሩ ህመምተኞች ከቁሳዊው አካል ጋር ያለው ግንኙነት ከተከሰተ በኋላ በእናታቸው ዙሪያ ስለ ነፍሳቸው መንከራተት ይናገሩ ነበር ፡፡ አሜሪካዊው ከብዙ ዓመታት ምርምር ጀምሮ የገባችውን ነፍስ መቀበል ወይም አለመቀበልን በተመለከተ የልጁ አካል ራሱ ምርጫ እንደሌለው ደምድሟል ፡፡
