ፍቺ ለሁሉም የቤተሰብ አባላት አሳማሚ ሂደት ነው ፡፡ ጎልማሳዎች በውድቀት ፣ በንብረት ክፍፍል ፣ በአእምሮ ብልሽቶች ታጅበው በአስቸጋሪ ወቅት ውስጥ እያለፉ ነው ፡፡ ልጆች እንደዚህ ላሉት ድርጊቶች ያለፈቃዳቸው ባሮች ይለወጣሉ እና በውስጣቸው ውስጣዊ ጭንቀቶች ብቻቸውን ይቀራሉ ፡፡
በእያንዳንዱ ወላጅ እና በልጅ መካከል ያለው ግንኙነት የስነልቦና ችግሮች የመያዝ አደጋን ለመቀነስ መሠረት ነው ፡፡ ለፍቺ ሁኔታዎች ምላሽ ለመስጠት ዕድሜ ቁልፍ ሚና ይጫወታል ፡፡
ከአሥራ አራት ዓመት በላይ ዕድሜ ያላቸው ልጆች ፣ እንደማንኛውም ሰው ፣ ውጥረትን ያጋጥማቸዋል እናም አሁን ባለው አካባቢ ውስጥ ሁሉንም ነገር በሕመም ይቋቋማሉ ፡፡ ወላጆች በበኩላቸው ዕድሜዎቻቸውን ከግምት ውስጥ በማስገባት የተለየ አስተሳሰብ አላቸው እና ተገቢውን ትኩረት አይሰጧቸውም ፡፡ በዚህ ዕድሜ ፣ ለተቃራኒ ጾታ የጉርምስና ዕድሜ ያላቸው ወጣቶች ምስረታ ይከናወናል ፣ በቤተሰብ ሕይወት ውስጥ ተጨማሪ ባህሪ ያለው ሞዴል ተመስርቷል ፡፡ ልጆችን መግፋት ፣ አሉታዊነትን በእነሱ ላይ መጣል እና ብቻቸውን መተው የለብዎትም ፡፡ ሁለቱም ወላጆች ከልጆቻቸው ጋር መነጋገር ፣ ሀሳባቸውን እና አስተያየቶቻቸውን ማዳመጥ እና እናትና አባታቸው አሁንም በሕይወታቸው ውስጥ በእኩልነት እንደሚቆዩ ግልጽ ለማድረግ እርግጠኛ መሆን አለባቸው ፡፡
በጣም አስቸጋሪው ግንኙነት ከስድስት እስከ አስራ አራት ዓመት ከሆኑ ልጆች ጋር ነው ፡፡ በተሟላ ቤተሰብ ውስጥ ለመኖር የለመደ አንድ ልጅ በጣም ጠንካራ ልምዶችን ያካሂዳል እናም የወላጆችን የጥፋተኝነት ስሜት በግልጽ ይሰማዋል ፡፡ ይህ ወደ ማጭበርበር ማንሻ ይተረጎማል ፣ ምክንያቱም ህፃኑ የፍቅር ስሜትን ስለሚቀንስ እና ሁሉንም ነገር መልሶ ለማምጣት ይፈልጋል ፡፡ ልጆች እራሳቸውን መውቀስ ሲጀምሩ ሁኔታው የበለጠ አደገኛ ይሆናል ፣ በዚህ ሁኔታ ውስጥ በአካላዊም ሆነ በስነልቦና ላይ ከፍተኛ ጉዳት ሊያደርሱ ይችላሉ ፡፡ የተለዩ ወላጆች ከተጋቡበት ጊዜ ጋር በተቻለ መጠን ከልጆቻቸው ጋር ጊዜያቸውን ማምጣት አለባቸው ፡፡ ስለዚህ ህፃኑ የወላጆቹ ፍቅር በውጫዊ ሁኔታዎች ላይ እንደማይመሰረት ይገነዘባል ፡፡
የተከሰተውን ነገር ሙሉ በሙሉ መገምገም ስለማይችሉ ከስድስት ዓመት በታች የሆኑ ልጆች ለፍቺ ከፍተኛ ምላሽ አይሰጡም ፡፡ ልጆች የጭንቀት ስሜት እና ትንሽ ምቾት ይሰማቸዋል ፣ ግን ከወላጆች ትክክለኛ አመለካከት ጋር ይህ ሙሉ በሙሉ ሊገለል ይችላል።
ልጁ ዕድሜው ምንም ይሁን ምን ፣ ስለ ቀድሞ አጋር (አፍቃሪ) አሉታዊ አስተያየት ከመስጠት በግልጽ መከልከል ይጠበቅበታል ፡፡ በትክክለኛው የሥነ ምግባር እሴቶች የተጣጣመ ስብእናን ለማስተማር መቻቻል እና አንዳቸው ለሌላው መከበር መታየት አለባቸው ፡፡
