አንድ ልጅ እንዳይፈራ ማስተማር አይቻልም ፡፡ አንድ ነገር ማድረግ አይችሉም-ትኩረት አይስጡ ፣ አይፍሩ ፣ አያስቡ ፡፡ የልጆች ሥነ-ልቦና ፣ ልክ እንደ አዋቂዎች ፣ ለአሉታዊ ግብ መጣር አይፈቅድም ፡፡ ህፃኑ አንድ ነገር ወይም አንድ ሰው የሚፈራ ከሆነ ታዲያ የስነ-ልቦና ባለሙያው የሚሰጠው ምክር ልጁ ደፋር እንዲሆን ማገዝ አስፈላጊ ስለመሆኑ ይናገራል ፡፡ የልጆች ፍርሃት ማለት ይቻላል ግዴታ ነው ፣ ሁሉም ሰው ማለት ይቻላል እነሱን ይጋፈጣል ፡፡ ግን እነሱን ማሸነፍ እና ድፍረትን ፍርፋሪ መስጠት በጣም ይቻላል ፡፡
የሥነ ልቦና ባለሙያ ማማከር
አንድ ትንሽ ሰው በጣም ጠንካራ የሆነ የልጅነት ፍርሃት በሚያጋጥመው ሁኔታ ውስጥ በቤተሰብ ውስጥ የአስተዳደግ ዘዴዎች መለወጥ ብቻ እሱን ለመቋቋም አይረዳውም ፡፡ ከባለሙያ እርዳታ መጠየቅ ይሻላል። አንድ የሥነ-ልቦና ባለሙያ በወላጆች ላይ ምን ማድረግ እንዳለበት ወይም ከህፃን ጋር የትምህርትን አካሄድ የሚመክርበት የአንድ ጊዜ ምክክር ቢያስፈልግ ባለሙያው ከመጀመሪያው ስብሰባ በኋላ ይወስናል ፡፡
የድፍረት ምሳሌ
የልጅነት ፍርሃትን ለመቋቋም የመጀመሪያው እርምጃ ደፋር የወላጅነት ባህሪን እንደ አርአያ መጠቀም ነው ፡፡ ብዙ እናቶች እራሳቸውን ያነሳሳሉ ፣ ለምሳሌ በልጆች ላይ ውሾች መፍራት ፡፡ ህፃኑ በፀጥታ እንዲቆም ወይም ውሻውን እንዲያልፍ ከማስተማር ይልቅ በድንገት ወደኋላ ይጎትቱታል ፣ እቅፍ አድርገው እንስሳው ሊነክሰው ይችላል ፡፡ በእርግጥ ከእናቱ እንዲህ ዓይነቱን ምላሽ ማየት ህፃኑ በእርግጥ ውሾችንም ይፈራል ፡፡
የማብራሪያዎች ጥቅም አልባነት
ማንኛውም ፍርሃት የአእምሮን ተግባር የሚቃረን ስሜት ነው ፡፡ የፍራቻዎችን ከንቱነት ማስረዳት ፋይዳ የለውም ፡፡ ለምሳሌ ፣ እነዚያ ወላጆች ከአልጋው በታች ምንም ነገር እንደሌለ “የአልጋ ዳርቻ ጭራቅ” ለሚፈሩ ልጅ የሚያሳዩ ናቸው ፡፡ አንድ ወንድ ወይም ሴት ልጅ እንደዚህ ያሉ ክርክሮችን አያምኑም ፣ እናም ስሜቱ በትንሹ አይቀንስም።
በፍርሃት ጓደኞች ያፍሩ
ጭራቁኑ በልጁ ነፍስ እና ቅ fantት ውስጥ በሚኖርበት ጊዜ ፣ እሱ የማይበገር ይመስላል ፣ እናም በእያንዳንዱ ይግባኝ ለእርሱ ፍርሃት የበለጠ እየጠነከረ ይሄዳል። ከልጅነት ፍርሃት ጋር ጓደኞችን በማፍራት ልጅዎ ደፋር እንዲሆን መርዳት ይችላሉ ፡፡ ስዕል ለእዚህ ተስማሚ ነው-በጓዳ ውስጥ የሚኖረውን እና ህፃኑን የሚያስፈራውን ለማሳየት ፡፡ በወረቀት ላይ ተስሏል ፣ ከእንግዲህ ያን ያህል አስፈሪ አይሆንም ፡፡ ያኔ ከእንደዚህ አይነት ጭራቅ ጋር መነጋገሩ የተሻለ ነው ለምን መጣ? ምን ይፈልጋል? እሱን እንዴት ማስወጣት ወይም በሰላም ለመኖር መስማማት? ይህ ሁሉ ውይይት ከልጁ ጋር መጫወት አለበት።
ምክንያቱን ይወቁ
ማንኛውም ጠንካራ የልጅነት ፍርሃት በልጆች ሥነ-ልቦና ላይ የተመሠረተ ነው ፣ በሕፃኑ ነፍስ ውስጥ የሆነ ችግር አለ። ምናልባትም በዚህ መንገድ እሱ ሁል ጊዜ ሥራ የሚበዛበትን ወላጅ ትኩረት ይስባል ፣ ወይም ፎቢያ በሆነ ምክንያት የጭንቀት ውጤት ነው ፡፡ አዋቂዎች ልጃቸው አንድ ነገር በጣም መፍራት እንደጀመረ ካስተዋሉ በሕፃኑ ሕይወት ውስጥ ምንም ዓይነት አስደንጋጭ ክስተቶች እንደተከሰቱ በእርግጠኝነት ማወቅ አለባቸው ፡፡ ከሁሉም በላይ ከአንዱ ገጽታ አንፃር ድፍረትን ማስተማር ቀላል ነው ፣ ግን የውስጣዊ ስሜቶች መንስኤ ካልተወገደ የልጆች ፍርሃት ከሌላ ነገር ጋር በተያያዘ ይታያል ፡፡
ቀስ በቀስ ድል
የልጆች ፍርሃት ከተለየ ነገር (ከፍታ ፣ በውሃ ውስጥ መዋኘት ፣ ወዘተ) ጋር በሚዛመድባቸው ሁኔታዎች ውስጥ ፣ ቀስ በቀስ ሱስ የማስያዝ ዘዴ ጥቅም ላይ ይውላል ፡፡ ነጥቡ አስፈሪውን በትንሽ ደረጃዎች መቅረብ ነው ፡፡ ስለዚህ ፣ አንድ ልጅ ከፍታዎችን የሚፈራ ከሆነ ወዲያውኑ ወደ ከፍተኛው ኮረብታ ለመውጣት ከእሱ መጠየቅ አያስፈልግም ፡፡ በመጀመሪያ ደረጃ ላይ እንዲቆም ያድርጉ ፣ እና በሚቀጥለው ቀን ትንሽ ከፍ ብሎ ይነሳል። በእያንዳንዱ ጊዜ እሱ ወደፊት እና ወደፊት ይራመዳል። ዋናው ነገር እርምጃዎቹን በተቻለ መጠን ግልፅ ያልሆነ ለማድረግ ነው ፣ ከዚያ ፍርፋሪው ራሱ በመጨረሻ እንዴት በተራራ ወይም በደረጃው አናት ላይ እንደሚቆም አያስተውልም ፡፡
በልጆች ሥነ-ልቦና ውስጥ የልጅነት ፍርሃት የተለመደ ነው። በእነሱ ላይ የሚያገ theseቸው ወላጆች በእነዚህ የሥነ ልቦና ባለሙያ በሚሰጡት ምክር በጣም ይረዷቸዋል። የሕፃኑ ስሜቶች በጣም ጠንካራ ቢመስሉ ከዚያ ልዩ ባለሙያተኛን ማማከሩ የተሻለ ነው ፡፡
