በመጋባት አንድ ወንድና ሴት በፍቅር እና በታማኝነት እርስ በእርሳቸው ይማሉ ፡፡ እንደ አለመታደል ሆኖ አንድ ባልና ሚስት ፣ በጣም ጠንካራ እና የበለፀጉ ቢመስሉም እንኳ ከአገር ክህደት ነፃ አይደሉም ፡፡ ለምሳሌ አንዲት ሚስት ባለቤቷ እመቤት እንዳላት በድንገት ትረዳለች ፡፡ የመጀመሪያው እና ተፈጥሯዊ ምላሽ ድንጋጤ ፣ እንባ ፣ ንዴት ነው ፡፡ በተመሳሳይ ሁኔታ ውስጥ ያሉ አንዳንድ ሴቶች ወዲያውኑ ለፍቺ ይመጣሉ ፡፡ ግን በእንደዚህ ዓይነት ምድባዊ ውሳኔ የማይቸኩሉ ፣ የሚያመነታ ፣ ለማሰብ እና ቤተሰቡን ለማቆየት የማይሞክሩ ሚስቶች አሉ ፡፡
መመሪያዎች
ደረጃ 1
በራስህ እንዳይፈረድብህ አትፍረድ ፡፡ አንዲት ሴት ለምሳሌ ክርስቲያን አማኝ ከሆነች ባሏን እንደሚከተለው ይቅር ለማለት እራሷን ማሳመን ትችላለች ፡፡ በመጀመሪያ ፣ በቤተክርስቲያን ውስጥ ሲጋቡ ጥንዶቹ “እስከ ሞት ድረስ” ምንም ዓይነት ፈተና ቢኖርም በደስታ እና በሐዘን አብረው ለመሐላ ቃለ መሃላ ፈጸሙ ፡፡ የባሏን ክህደት የፍቅር እና የጋብቻ ትስስር ጥንካሬን ለመፈተሽ እንደተላከ ሙከራ አድርጎ መገመት በጣም ይቻላል ፡፡ በሁለተኛ ደረጃ ፣ የክርስቲያን ሃይማኖት ታጋሽ እና ለጎረቤትዎ ዝቅ ማድረግን ያስተምራል ፣ ጉድለቶቹን ፣ ስህተቶቹን እና አልፎ ተርፎም በእናንተ ላይ የተደረጉትን ጥፋቶች ይቅር ማለት ፡፡ በአንድ ቃል ፣ “ጌታ ታግሦ አዞናል!”
ደረጃ 2
ግን እሱ ከእሷ ጋር አልቆየም ፣ ስለሆነም እኔ የተሻልኩ ነኝ ፡፡ ይቅር ለማለት ጥሩ እና ውጤታማ መንገድ በፍቅረኛው ላይ ጥፋቱን ሁሉ (ወይም ሁሉንም ማለት ይቻላል) መውቀስ ነው ፡፡ ሚስት በእንደዚህ ዓይነት ክርክሮች እራሷን በደንብ ማሳመን ትችላለች-ምን ማድረግ እንዳለበት ባል ባል ብረት አይደለም ፣ ከሥጋ እና ከደም የተሠራ ሕያው ሰው ፡፡ በእርግጥ ይህች እፍረተ ቢስ እራሷን አታለላት ፣ ስለሆነም መቃወም አልቻለም ፡፡ ዋናው ነገር ቤተሰቡን አልተወም ፣ ወደ ሌላ ሴት አልሄደም ፡፡ እሱ አሁንም ሚስቱን ይወዳል ማለት ነው ፣ ለእሱ ምርጥ ነች ፡፡
ደረጃ 3
እኔ ደግሞ ጥፋተኛ ነኝ ብዬ እገምታለሁ ፡፡ ፍፁም አስተማማኝ መንገድ ስለ ባህሪዎ የተናጠል እይታን መውሰድ ነው ፡፡ በአብዛኛዎቹ ጉዳዮች ላይ ሚስት እራሷን የምትነቅፍበት ነገር ታገኛለች ፡፡ በእርግጥ ፣ አንድ ወገን ብቻ በአገር ክህደት ጥፋተኛ መሆኑ በጣም አናሳ ነው ፡፡ በተፈጠረው ነገር ውስጥ የጥፋተኝነት ድርሻዋም (ትንሽም ቢሆን) እንዳለ ራሷን ካረጋገጠች በኋላ የትዳር ጓደኛ በቀላሉ ወደ አመክንዮአዊ መደምደሚያ ትመጣለች-ከዚያ አንድ ሰው ልግስና ማሳየት እና ይቅር ማለት አለበት ፡፡ ለወደፊቱ ደግሞ በባህሪው ላይ ማስተካከያ ለማድረግ ሁሉንም አስፈላጊ መደምደሚያዎች ማምጣት አስፈላጊ ነው ፡፡
ደረጃ 4
አባት የሌላቸው ልጆችስ? በቤተሰብ ውስጥ ትናንሽ ልጆች ካሉ ይህ በጣም ጠንካራ ክርክር ነው ፡፡ ግን በእርግጥ እሱ እንደ ክህደት ሊቆጠር አይገባም ፣ ከከሃዲው ጋር ባልየው የአኗኗር ዘይቤን የሚመራ ከሆነ ፣ ለምሳሌ ፣ አልኮል ወይም አደንዛዥ ዕፅ ያለአግባብ ከወሰደ ፣ በባለቤቱ እና በልጆቹ ላይ አካላዊ ጥቃት ከተፈፀመ ፡፡ እንደዚህ ያለ አባት ለልጆች ምን ማስተማር ይችላል? በዚህ ሁኔታ በተቻለ ፍጥነት መተው ይሻላል ፡፡
