ይዋል ይደር እንጂ እያንዳንዱ እናት የሌሎችን ምክሮች ካዳመጠች በኋላ ል childን ማሰራት ይጀምራል ፡፡ በእርግጥ ፣ ይህ በአንደኛው እይታ በጨረፍታ እንደሚታየው ይህ የተወሳሰበ ሂደት አይደለም ፡፡ በሕፃኑ ሥነ-ልቦናዊ እና ፊዚዮሎጂያዊ እድገት ላይ በመመርኮዝ ይህንን አፍታ በትክክል ማደራጀት አስፈላጊ ነው።
በሸክላ ማሠልጠን ሂደት ውስጥ በአያቶች ፣ በጎረቤቶች ፣ በሴት ጓደኞች እና በአክስቶች ምክሮች መመራት የለብዎትም ፡፡ ብዙ እናቶች ይህንን ስህተት ይሰራሉ ፡፡ ሁል ጊዜ በመንገድዎ ላይ ልጁ ከ 6 ወር ገደማ ጀምሮ ወደ ማሰሮው መሄድ ጀመረ የሚል ሰው ያጋጥማል ፡፡ ይህ ወደ ልቡናው ይመራዎታል-“ልጄ ለምን የከፋ ነው?” እሱ ቢቃወምም እንኳ የሸክላ ሥልጠና ይጀምራሉ ፡፡
በዚህ ደረጃ ፣ የበለጠ አስፈላጊ የሆነውን ለራስዎ መገንዘብ አለብዎት - ልጅዎ ወይም የሌሎች አስተያየት? የጎረቤት ልጅ በዓመት ድስት ላይ ከተቀመጠ እና ያንተ በ 2 ዓመት ዕድሜ ላይ የማይፈልግ ከሆነ አሁንም ምንም አይልም ፡፡
በዚህ ሂደት ውስጥ ሶስት አካላት ብቻ አስፈላጊ ናቸው-
- የሽንት አካላት እድገት;
- የነርቭ ሥርዓት ሁኔታ;
- የዘመዶች አስተምህሮ እንቅስቃሴ.
አንድ ልጅ የልማት ልምዶች ከሌለው ይዋል ይደር እንጂ ፍላጎቱን በትክክለኛው ቦታ ለመቋቋም ይማራል ፡፡ ለአንድ ልጅ የሸክላ ማሠልጠኛ አማካይ ዕድሜ 2 ፣ 3-3 ዓመት መሆኑን ማወቅ ብቻ ያስፈልግዎታል ፡፡ አንጎል አውጥቶ የማውጣት ሥራዎችን በንቃተ-ህሊና መቆጣጠር የሚጀምረው በዚህ ቅጽበት ነው ፡፡
ለአንዳንዶቹ ይህ ግንኙነት ቀደም ብሎ ፣ ለሌላው ደግሞ በኋላ ተፈጥሯል ፡፡ ስለሆነም ፣ ልጅዎን በጥልቀት ይመልከቱ እና ያዳምጡት። ልክ “እንደሰሙ” ለራስዎ ትክክለኛውን መደምደሚያ ያድርጉ ፡፡
በጣም ቀደምት የሸክላ ሥልጠና አብዛኛውን ጊዜ ወደ ንዴት እና ወደ ሂደቱ አሉታዊ አመለካከቶች ያስከትላል ፡፡ በምንም ሁኔታ በኃይል መትከል የለብዎትም ፣ በእሱ ላይ ጮኹ ፡፡ እሱ ገና ለዚህ ዝግጁ አይደለም ፣ ለ 1-2 ወሮች ስለ ማሰሮው ይርሱ ፡፡ ወደ ዳይፐር ተመለስ ፡፡ የልጁን ስነልቦና እና የራስዎን መጉዳት አያስፈልግም ፡፡
ልጅዎን በዓመት ውስጥ ድስት እንዲያስተምሩት አስተምረሃል እንበል ፡፡ ከዚያ ዘላቂ ለማድረግ ለዚህ ሂደት ይዘጋጁ ፡፡ ምክንያቱም በልጁ ውስጥ ያደጉበት አንፀባራቂ በእውነቱ በእውነቱ የሚፈልጉት አይደለም ፡፡
ህፃኑ በ “ፒዎ” ወይም “አ”ዎ ሊጠየቅ አይገባም ፣ ግን የፊዚዮሎጂ ሂደት (ፊኛውን መሙላት)። እና ተጓዳኝ ቀጣይነት ያላቸው ሁኔታዊ ግብረመልሶች በሶስት ዓመት ዕድሜ የተፈጠሩ ናቸው ፡፡
በልጁ ውስጥ ያለውን ፍላጎት እንዳስተዋሉ ወዲያውኑ ጥረቶችዎን በደህና መቀጠል ይችላሉ። በበጋ ወቅት ይህን ማድረግ ይቀላል - ልብሶችን ማውለቅ ቀላል ነው እና በፍጥነት እና በፍጥነት ይደርቃል።
ለልጁ ድስቱን ያሳዩ-እንዴት እንደሚከፍት ፣ እንዴት እንደሚቀመጥ ፡፡ ምን እንደሆነ ያብራሩ ፡፡ ህፃኑ እራሱን በትክክለኛው ቦታ ለማስታገስ ከቻለ አመስግኑ ፡፡ ካልሆነ ብስጭትዎን አያሳዩ ፡፡
ከእንቅልፍ ወይም ከተመገባችሁ በኋላ ድስቱ ላይ ለመቀመጥ ያቅርቡ ፡፡ በእንደዚህ ዓይነቶቹ ጊዜያት “ሂደት” የመሆን እድሉ ከፍተኛ ነው ፡፡ ድስት ልጅዎን ቀስ በቀስ ያሠለጥኑታል ፣ ወዲያውኑ ዳይፐር አይስጡ ፡፡ በእግር ለመሄድ ፣ ለጉብኝት ወደ ክሊኒኩ እንዲለብሷቸው ፡፡
ከዚያ ስብሰባ በሚደረግበት ጊዜ ብቻ ሳይሆን በየቀኑ በሚጠይቀው መሰረት ከድስቱ ጋር ስብሰባዎችን ለማቀናበር ይሞክሩ ፡፡ ለምሳሌ በእግር ለመሄድ ከመሄድዎ በፊት ወደ መኝታ መሄድ ፡፡ እና ከጊዜ በኋላ ልጅዎ ያለምንም ጅብ እና ጩኸት ወደ ድስቱ መሄድ እንዴት እንደሚጀምር ያስተውላሉ ፡፡
