ጎረምሳው ከቁጥጥር ውጭ ሆነ ፡፡ ወላጆች ምን ማድረግ አለባቸው?
ልጅዎን ይገንዘቡ
የጉርምስና ይዘት ሥነ-ልቦናዊ ብቻ ሳይሆን የሆርሞን ለውጦችም ናቸው ፡፡ ይህ ሁሉ በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ አንድ በጣም ልዩ ሥነ-ልቦና-ስሜታዊ ሁኔታን ይወስናል። በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ አንድ ልጅ ራሱ አንዳንድ ጊዜ በእሱ ላይ የሚደርሰውን ነገር አይረዳም። ስሜቶቹን ማወቅ እና ስሜቶቹን መቆጣጠር ገና አልተማረም ፡፡ እናም ይህ “ተደራራቢ” እና የመጨረሻው ሸክም ነው - በትምህርት ቤት ፣ በግቢው ውስጥ ፣ በቤተሰብ ውስጥ ፡፡ ስለሆነም - ሹል እና ምክንያታዊ ያልሆነ የስሜት መለዋወጥ ፣ የስሜት መለዋወጥ ጨምሯል ፡፡
በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ ልጅ እራሱን ለመግለጽ እየሞከረ ነው ፣ እና ከሌሎች ጋር ያለማቋረጥ በሚጋጭ ሁኔታ - ጎልማሶችም ሆኑ እኩዮች። ሆኖም ፣ እሱ ከግጭቱ በትክክል እንዴት እንደሚወጣ አያውቅም ፣ አከራካሪ በሆነ ሁኔታ ውስጥ ጠባይ ፡፡ እናም ከወላጆች በቀር ይህንን የሚያስተምር ማንም የለም ፣ እነሱ ራሳቸው ምሳሌ መሆን እና ገንቢ የባህርይ ተምሳሌት ማሳየት ፣ አማካሪ መሆን እና በአስቸጋሪ የጉርምስና ዕድሜ ውስጥ ልጅን መደገፍ አለባቸው ፡፡ እና ጩኸቶች ፣ ቅጣቶች ፣ ማስፈራሪያዎች አይረዱም - በተቃራኒው እነሱ በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ የአመፅ ሁኔታን የሚያባብሱ ብቻ ናቸው ፡፡
ምክንያቱን ይረዱ
በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ ዓመፅ እና ከቁጥጥር ውጭ መሆን ሁልጊዜ የተወሰኑ ምክንያቶች አሏቸው። ለወላጆች ይህ ባህሪ እንደ ማንቂያ ጥሪ መታየት አለበት ፡፡ ግን የሚጠራው እጆቹን በደበደበው ልጅ ላይ ቁጥጥርን ማጠንከር ፣ መቅጣት እና እንደገና ማበረታታት አይደለም ፡፡ ይህ የስነልቦና ጭንቀት እና ከእሱ ጋር ባለዎት ግንኙነት ላይ ችግሮች ምልክት ነው። ደግሞም በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ ዓመፅ ያለ ምክንያት አይነሳም ፡፡ ከጉርምስና ዕድሜው በፊትም ቢሆን ከወላጆቹ ጋር ሞቅ ያለ እና እምነት የሚጣልበት ግንኙነት ከተመሰረተ ለራሱ (በ “የቤተሰብ ፍላጎቶቹ” ብቻ ሳይሆን ከራሱ ፣ አልፎ አልፎም “እንግዳ” ፍላጎቶች) ሙሉ እና አስደሳች ሕይወት የሚኖር ፣ በጓደኞች የተከበበ ፣ ከዚያ ፣ የጉርምስና ዕድሜውን ከተሻገረ በኋላ ፣ በችግሮች እና ግጭቶች ይገጥመዋል ፣ ግን ወላጆች እንደነሱ ምን እንደሚቀበሉ ሁልጊዜ ያውቃሉ። ስለዚህ ከቁጥጥር ውጭ መሆን እና ከወላጆች ጋር ግንኙነቶች መፈራረስ በቀላሉ ምክንያቶች የሉም!
በአስተዳደግ ጽንፈኞች ከሸነፉ ሌላ ጉዳይ ነው ፡፡ ለልጁ ከመጠን በላይ ጥበቃ እና እንክብካቤ ፣ እንዲሁም የከባድ እና የተከለከሉ ድባብ ፣ አንድ ሰው ቀድሞውኑ በተዛባው የራስ-አክብሮት ስሜት ወደ ጉርምስና እየገባ ነው ፡፡ በመጀመሪያው ሁኔታ እሱ ከመጠን በላይ ነው ፣ ሁለተኛው ደግሞ እንደ አንድ ደንብ ዝቅተኛ ነው ፡፡ ማለትም ልጁን “በብቁነት” ላይ ክስ በመመስረት ወላጆቹ ራሳቸው እንዲህ ዓይነቱን ብቃት “እንዳሳደጉ” ያሳያል ፡፡ እናም በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ አንድ ልጅ ሥነ ልቦናዊ መልሶ ማዋቀር ከማንነቱ አፈጣጠር እና ለራሱ ከፍ ያለ ግምት ጋር በቀጥታ የሚዛመድ ስለሆነ በዚህ አካባቢ የተከማቹ ችግሮች ሁሉ ወደ ወሳኝ ዕድሜ ሲገቡ እራሳቸውን እንዲሰማቸው ያደርጋቸዋል ፡፡
ለእምነት መርሕ መተማመን
ስለሆነም እነዚያ ጎልማሳዎች በአዋቂዎች እምነት የማይሰማቸው ወይም በሚወዷቸው ሰዎች “ክህደት” ላይ የተደበቀ ቁጣ የሚሰማቸው ከቁጥጥር ውጭ ይሆናሉ ፡፡ ከሚወዷቸው ሰዎች ድጋፍ የማይሰማው ፣ ለውስጣዊው ዓለም ስጋት ፣ የማንነት ምስረታ ፣ ጎረምሳው እራሱን ለመከላከል ይሞክራል ፡፡ እናም እሱ “ከሁሉ የተሻለው መከላከያ ጥቃት ነው” በሚለው መርህ መሰረት ይሠራል። እሱ በእርግጥ ይህን የሚያደርገው ለክፉ ሳይሆን በእውቀት ላይ ነው። በቀላል መንገድ ሌላ መንገድ አላስተማሩትም ፡፡ ስለሆነም ፣ ከታዳጊ ጋር ለመግባባት በጣም አስፈላጊው ነገር የጋራ መተማመንን ማጣት አይደለም ፣ ሁሉም ወደ ስብሰባ አንድ እርምጃ መውሰድ አለባቸው - በአሥራዎቹ ዕድሜም ሆነ በወላጆች ፡፡ “ለእምነት መታመን” የሚቀጥልበት መርህ!
የቅርብ ወሬ
ከልብ ጋር የሚደረግ ውይይት ፣ ከሞላ ጎደል ልጅ ጋር የሚገናኙባቸው ነጥቦችን መፈለግ ፣ እርሱን ለመረዳት ከልብ መፈለግ የችግሩን መንስኤ ለመፈለግ ይረዳል ፡፡ ልጁን ማዳመጥ እና መስማት ይማሩ ፣ ፍላጎቶቹን ችላ አይበሉ ፣ በተሳሳተ ግንዛቤ እና ቅጣት አይግፉ ፡፡ በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ ልጅ ድጋፍ እና ፍቅር እንዲሰማው ያድርጉ ፣ እነሱን በማመን ፣ ታዳጊው በከፍተኛ ሁኔታ ይለወጣል ፣ በአንተ እና በራሱ ላይ እምነት ያገኛል ፣ ይህም ማለት እሱ የበለጠ የተረጋጋ ፣ የተከለከለ ይሆናል ማለት ነው።
የልዩ ባለሙያ እገዛ
ችግሩን በራስዎ መቋቋም ካልቻሉ በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ ካለው ልጅ ጋር መገናኘት ጠፍቷል ፣ በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ የሥነ-ልቦና ባለሙያ ያነጋግሩ። ትክክለኛውን እምነት እና እርስ በእርስ መተማመንን እና “በቤት ውስጥ የአየር ሁኔታን” ወደነበረበት ለመመለስ መንገዱን በእርግጠኝነት ይረዳዎታል!
