አንድ ልጅ ስለ ዓለም ያለው እውቀት የሚጀምረው በቤተሰብ ውስጥ ካለው ግንኙነት ነው ፡፡ በቅድመ-ትም / ቤት ዕድሜ ልጆች ከወላጆቻቸው ጋር ብዙ ጊዜ ያሳልፋሉ እና ባህሪያቸውን ይረከባሉ ፡፡ በዚህ ጊዜ ውስጥ በልጁ ውስጥ ጥሩ ባህሪያትን ማዳበር እና በአከባቢው ምቹ ሁኔታን መፍጠር አስፈላጊ ነው ፡፡
ለምሳሌ ፣ ወላጆች በፍቺ አፋፍ ላይ ናቸው ፣ በልጁ ላይ ዘወትር ጠብ ፣ ጩኸት እና ብስጭት ፡፡ ይህ በእነሱ በኩል የተለመደ ነው ፡፡ እና የቅድመ-ትምህርት ቤት ልጅ እንዴት ያየዋል? እሱ ፈርቶ ነው ፣ ዓለም እየፈራረሰ ያለ ይመስላል ፣ እሱን አይወዱትም ማንም አያስፈልገውም ፡፡ በተጨማሪም ፣ ይህ ወደ አእምሯዊ መዛባት ፣ ለወላጆች እና ለሌሎች ጠባይ ያለው አመለካከት ፣ ለራስ ከፍ ያለ ግምት ሊኖረው ይችላል። ከሌላው ግማሽ ጋር ያለው ግንኙነት ያለማቋረጥ ይፈርሳል ፡፡
ተቃራኒው ሁኔታ-ወላጆች ፍጹም በሆነ ስምምነት ውስጥ ይኖራሉ ፣ በትህትና እና በሰላማዊ መንገድ ይነጋገራሉ ፣ ማንም ለማንም ድምፁን ከፍ አያደርግም ፡፡ በዚህ ሁኔታ ውስጥ ህፃኑ ጠንካራ ፣ በራስ መተማመን ፣ ወዳጃዊ እና መረጋጋት ያድጋል ፡፡ ከነፍሱ የትዳር ጓደኛ ጋር ያለውን ግንኙነት በስምምነት ለመገንባት ይችላል።
ህጻኑ ያደገበት አካባቢ ፣ ለእሱ ያለው አመለካከት ፣ በዙሪያው ያሉ አዋቂዎች ባህሪ ፣ በአድራሻው ውስጥ በሚነገሩ ቃላት ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ ያሳድራል ፡፡
ብዙ ወላጆች ልጆቻቸውን ለችግሮቻቸው ማስተዋላቸውን ያቆማሉ ፡፡ ቤተሰቦቻቸውን ለመመገብ ሲሉ ገንዘብ ለማግኘት ይጥራሉ ፣ ግን የእነዚህ ችግሮች ግፊት በልጆች ላይ እርኩስ ያደርጓቸዋል ፣ ይጮሃሉ ፡፡ ለመደበኛ ግንኙነት ጊዜ የለውም ፡፡ ይህ ብዙውን ጊዜ በነጠላ ወላጅ ቤተሰቦች ውስጥ ይከሰታል ፡፡ እንደነዚህ ያሉት ወላጆች ልጆቻቸውን አያውቁም እናም እነሱን ለማወቅ አይፈልጉም ፡፡ የህልውና መርህ ዋናው ነገር እንጂ የሰው ልጅ መርሆ አይሆንም ፡፡ በእንደዚህ ዓይነት ቤተሰቦች ውስጥ ያሉ ልጆች ወላጆቻቸውን በተቻለ መጠን ረዘም ላለ ጊዜ ላለማየት ዘግይተው መውጣት ይመርጣሉ ፡፡
በጣም የሚያሳዝነው እውነታ እንዲህ ያለው ልጅ ከሰዎች መራቅ ይችላል ፣ ለወደፊቱ ከባልና ሚስት ጋር ያለውን ግንኙነት መገንባት አይችልም ፣ ወይም በአጠቃላይ ወደራሱ ይወጣል ፡፡ እሱ ብዙ ውስብስብ ነገሮችም አሉት ፣ ምክንያቱም ወላጆች ልጃቸውን ለምንም ነገር ለማወደስ ጊዜ ስለሌላቸው ፡፡ እንደ አለመታደል ሆኖ ፣ ጊዜው ላላደረገ ነገር መገሰጽ ብቻ ነው ፡፡
በልጅነት ጊዜ በልጅ ላይ የሚደርስ ማንኛውም ጉዳት የወደፊቱን እና ከወላጆቹ ጋር ያለውን ግንኙነት የወደፊት ሁኔታ ይነካል ፡፡ እንደዚህ ዓይነቶቹን ቅሬታዎች መርሳት በጣም ከባድ ነው ፣ በተለይም ወላጆች ሁሉንም አስፈላጊ እንዳልሆኑ አድርገው የሚቆጥሩ ከሆነ እና እንደዚህ ላሉት ሁኔታዎች ይቅርታ መጠየቅ የማይፈልጉ ወይም የማይፈልጉ ከሆኑ ፡፡ አንድ ልጅ ሲያድግ ከወላጆቹ ጋር ያለው ግንኙነት ሊጠፋ ይችላል ፡፡ የልደት ጥሪ እንኳን ላይኖር ይችላል ፡፡ ማንኛውም ወላጅ ለወደፊቱ ልጅ ስለሚያደርገው ነገር ማሰብ ይኖርበታል ፡፡ ለወደፊቱ ሊከሰቱ የሚችሉ ችግሮችን ለመፍታት ከእሱ ጋር ብቻ ለመወያየት ምናልባት ጊዜው አሁን ሊሆን ይችላል ፡፡
