በእናት እና በአባት መካከል ያለው የፍቅር መገለጫ በጭራሽ ተመሳሳይ አይደለም ፡፡ እናት ልጁን በዘር የሚተላለፍ ይመስል ትወዳለች ፣ እና አባቱ በተቃራኒው ይህንን ጉዳይ በዝርዝር ይቀርባል ፡፡
በጣም ብዙ ጊዜ አባቶች ከህፃናት ጋር በጨዋታዎች ውስጥ አይሳተፉም ፣ ይህንን ሙሉ በሙሉ ለእናት ይተዋሉ ፡፡ ጨዋታዎች ህጻኑ አባቱን ፣ ቁመናውን እና የድምፁን ታምቡር እንዲለምደው ያስችለዋል ፡፡ ሲያድግ ልጁ እንደ እንግዳ ነገር አይመለከተውም ፡፡ በምላሹም አባት ከመጀመሪያዎቹ የሕይወት ቀናት ጀምሮ ልጁን መረዳቱን ይማራል ፡፡
አባት ለልጅ በመጀመሪያ ደረጃ ድጋፍ እና ጥበቃ ነው ፡፡ ከትንሽ ልጅ ጋር ግንኙነት መመስረት ከባድ አይደለም ፣ ከአባቱ የሚጠበቀው መግባባት እና ለጉዳዮቹ እውነተኛ ፍላጎት ብቻ ነው ፡፡
ከትምህርት ቤት ልጅ ጋር አባት የወንዶች ጨዋታዎችን መጫወት ይችላል - እግር ኳስ ፣ ሆኪ ፣ ቅርጫት ኳስ ፡፡ እንዲሁም ፣ አባትየው ከእሱ ጋር ወንድ የቤት ውስጥ ሥራዎችን መሥራት ይችላል ፡፡ አንድ ላይ ምስማርን መዶሻ ይያዙ ፣ መደርደሪያን ይሰቅሉ ወይም ልጅዎን ወደ ጋራዥ ይውሰዱት ፡፡ አንድ ልጅ ያለማቋረጥ ምሳሌን በፊቱ በማየቱ ብቻ እውነተኛ ሰው ሆኖ ያድጋል ፡፡ ያደገው ልጅ ከአባቱ ጋር እኩል ግንኙነት ይፈልጋል ፡፡ እናም ብዙውን ጊዜ በቤተሰብ ውስጥ በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ አመፅ በትክክል ልጁ በአባቱ ልጁን እንደ አንድ ሰው አድርጎ ለመመልከት ፈቃደኛ ባለመሆኑ ነው ፡፡
ሁሉም ልጆች ብልግና ናቸው ፣ እና ወላጆች እነሱን ለመቅጣት ይገደዳሉ። የአባ ቅጣት አብዛኛውን ጊዜ ከእናቱ የበለጠ ከባድ ነው ፡፡ አካላዊ ቅጣት ከውርደት እና ከማሾፍ የበለጠ ውጤታማ እና የተሻለ ይሆናል። ስህተቶቹን ማብራራት ብቻ ያስፈልግዎታል ፡፡
የአባት-ልጅ ግንኙነት መሠረት እምነት ነው ፡፡ አባት ሁል ጊዜ ለልጁ ሕይወት መቅረብ ፣ መቅረብ አለበት ፡፡ አባቱ ግድየለሽ ሆኖ ከቀጠለ ልጁ ከእሱ ጋር የመግባባት ፍላጎት ይጠፋል ፡፡ ልጁ እራሱን የበለጠ አመስጋኝ አድማጭ ያገኛል ፣ ወይም እሱ ወደራሱ ይመለሳል። እና በአባት-ልጅ ግንኙነት ውስጥ ስንጥቅ ብቅ ይላል ፡፡
