ብዙ ወላጆች አንድ ልጅ ቶሎ ወደ እግሩ ከተመለሰ ጤናው የተሻለ እንደሚሆን በስህተት ያምናሉ ፡፡ ሆኖም ፣ አልፎ አልፎ ፣ እግሩ ላይ የሕፃኑን መፈጠር ማፋጠን ስለሚያስከትለው ውጤት ሀሳቡ ይነሳል ፡፡
ልጆችን በእግራቸው ለማስቀመጥ የሚያስችል ትክክለኛ ሁለንተናዊ የጊዜ ገደብ የለም ፡፡ ቀጥ ያለ ቦታ ለመያዝ ፍርፋሪዎቹን ዝግጁነት የሚያመለክቱ በርካታ ምልክቶች ብቻ ናቸው ፡፡ በአከርካሪው ላይ ቀደምት ጭንቀት በአዋቂነት ወቅት ለሚነሱ የተለያዩ በሽታዎች ያስከትላል ፡፡
ሁለት ተቃራኒ ካምፖች
ብዙ የአጥንት ህክምና ባለሙያዎች ህጻን ከ 10 ወር እድሜው ያልበለጠ በእግሩ ላይ መቀመጥ አለበት የሚል አስተያየት አላቸው ፡፡ የጭን መገጣጠሚያ እና አከርካሪ በቂ ጥንካሬን የሚያገኙት በዚህ ጊዜ ነው ፣ እናም የአካል ጉዳትን አይፈሩም።
ተቃራኒው አስተያየት እንደሚያመለክተው ህፃኑ በሶስት ወር እድሜው በጤንነቱ ላይ ጉዳት ሳይደርስ በእግሩ ላይ ሊቀመጥ ይችላል ፡፡ በዚህ ጊዜ ልጆቹ ደረጃ-በደረጃ ምላሾቻቸውን ይይዛሉ ፡፡
እና ህጻኑ በራሱ ቢነሳ? ከስድስት ወር በፊት ለመነሳት ያለው ፍላጎት የጡንቻን ግፊት ያሳያል ፡፡ እንደነዚህ ያሉት የሕፃኑ “ድመቶች” ለደስታ ምክንያት አይደሉም ፣ የሰውነት ዝግጁነት እና በእግሮች ላይ ከመጠን በላይ ጭነት መበላሸታቸውን ያስከትላል ፡፡ በተጨማሪም ህፃኑ ይደክማል እና በእግሩ ላይ ተዘርግቷል ፡፡ ሁሉም ወላጆች ማድረግ የሚችሉት ህፃኑን እንዲዘናጋ እና ለረጅም ጊዜ እንዲቆዩ ወይም በእጆቻቸው ስር እንዲደግ supportቸው አለመፍቀድ ነው ፡፡
ትንሹ ለመቆም ዝግጁ ነው?
የልጁ ዝግጁነት የሚወሰነው በበርካታ ምክንያቶች ነው ፡፡ ገና በልጅነት የሚገለጠው አክታ እና አሳቢነት የባህርይ መሠረት ናቸው ፡፡ ወላጆቹ ምን ዓይነት ልጆች እንደነበሩ ይተንትኑ ፡፡ ረጋ ያለ ገጸ-ባህሪ ያላቸው ደካማ እና ታዳጊ ሕፃናት ሥዕሎች በጭንቅላቱ ላይ ብቅ ካሉ ከልጁ ለመነሳት የመጀመሪያ ሙከራዎችን መጠበቅ የለብዎትም ፡፡ እና የበለጠ የበለጠ እንዲሁ ይህንን ሂደት ለማፋጠን ፡፡ ከእኩዮቹ ዘግይቶ በእግሩ ላይ መነሳት በጣም ዕድሉ ሰፊ ነው ፣ እናም እንቅስቃሴዎቹ ዘገምተኛ ይሆናሉ።
በሕፃናት ሐኪሞች የሚሰጡ የዕድገት ሰንጠረ anች አማካይ አማራጭ ናቸው ፡፡ ሙሉ እና ትልልቅ ልጆች ለመነሳት የበለጠ ጥረቶችን ማድረግ አለባቸው ፣ ትናንሽ እና ትናንሽ ልጆች ይህንን ስራ በፍጥነት ይቋቋማሉ ፡፡
ህፃኑ እንዲነሳ እግሮቹን እንዴት መቆጣጠር እና ሚዛኑን መጠበቅ እንዳለበት መማር አለበት ፡፡ ሁለቱም ሂደቶች ከነርቭ ሥርዓቱ አንጻር ውስብስብ ናቸው እና ቀስ በቀስ የሚከሰቱ ናቸው ፡፡ ህፃኑ በነርቭ በሽታዎች ከተሰቃየ የመጀመሪያዎቹ እርምጃዎች ሊዘገዩ ይችላሉ ፡፡ በዚህ አጋጣሚ አንድ ሰው መፍራት የለበትም ፣ የነርቭ ሥርዓቱ ሲበስል በእርግጠኝነት መነሳት እና የመጀመሪያ እርምጃዎችን መውሰድ ይጀምራል ፡፡
ታዳጊ ህፃን ካልተነሳሳ አይነሳም ፡፡ በዐይኖቹ ፊት በብርቱ የሚሮጡ እና ሁል ጊዜም መድረስ የሚኖርባቸው ደማቅ የውሸት ሩቅ መጫወቻዎች ምሳሌዎች መኖራቸው አስፈላጊ ነው ፡፡
