ሰው ማህበራዊ ፍጡር ስለሆነ ከዚህ እውነታ ማምለጥ አይቻልም ፡፡ በሕይወቱ በሙሉ ቢዝነስ ወይም ሥራ ፣ ተግባቢም ሆነ የግል ከሆኑ ከሌሎች ሰዎች ጋር ዕውቂያዎች አሉት ፡፡ የግንኙነቶች መንገዶች እና ምክንያቶች አንድ ሰው እንዴት እንዳደገ እና ስለዚህ በየትኛው ቤተሰብ ውስጥ እንዳደገ ተጽዕኖ ይደረግባቸዋል ፡፡
ቤተሰቡ የሚያስተምረው
ቤተሰቡ የአንድ ሰው የትምህርት አካባቢ ነው ፡፡ ህፃኑ አድጎ በቤተሰብ አባላት መካከል የግንኙነት ምሳሌን ያያል ፡፡ በእሱ ውስጥ ባላቸው ግንኙነት ላይ በመመርኮዝ ለወደፊቱ መሰረታዊ የባህሪ ሞዴሎች እና ከሁሉም በላይ በእራሱ ቤተሰብ ውስጥ ናቸው ፡፡
የሐሳብ ልውውጥን የሚያስተምሩት የመጀመሪያዎቹ የቤተሰቡ አባላት ናቸው ፡፡ የልጁ ባህሪ አንድ የተወሰነ ሞዴል በእነሱ መካከል ያለው ግንኙነት እንዴት እንደሚገነባ ላይ የተመሠረተ ነው ፡፡ ሁለቱም ንቃተ-ህሊና እና ንቃተ-ህሊና ሊሆን ይችላል።
የኋለኛው ደግሞ የበለጠ አስፈላጊ ነው። እማዬ ምንም ያህል በቤት ሥራዋ ሊረዳት እንደሚገባ ል herን የምታነሳሳ ቢሆንም ፣ ሶፋው ላይ የተኛ አባት ምሳሌ ካየ ከዚያ እንደዚህ ካለው አስተዳደግ ብዙም ስሜት አይኖርም ፡፡ በተመሳሳይ ጊዜ ፣ ቤተሰቡ ስምምነት እና ሞቅ ያለ ሁኔታ ካለው ፣ በእንደዚህ ዓይነት አከባቢ ውስጥ ያደገ ሰው በራሱ የጎልማሳ ዕድሜ ውስጥ እምብዛም አይስማማም።
የሥነ ልቦና ባለሙያዎች ከረጅም ጊዜ በፊት ወደ መደምደሚያ ደርሰዋል ፣ በልጆች ማሳደጊያዎች እና ማሳደጊያዎች ውስጥ ያደጉ ልጆች በዚህ ምሳሌ አላደጉም እና እንዴት እንደ ሆነ አያውቁም በሚለው ቀላል ምክንያት ጠንካራ እና ጠንካራ ቤተሰቦችን መፍጠር ይችላሉ ፡፡ ደስተኛ አይደሉም ፣ በልጅነት ጊዜ የነፈጉትን ለመፍጠር በሕይወት ዘመናቸው ሁሉ ይተጋሉ ፣ ግን ይህ ማለት ሁልጊዜ ወደ ውድቀት ይመታል ፡፡ የእነሱ የማስተማሪያ አካባቢ ማህበረሰብ ነበር ፣ ግን ቤተሰብ አይደለም ፡፡ ስለዚህ እነሱ በማኅበረሰቡ ውስጥ ይኖራሉ ፣ በማስተዋል ከዚህ ከዚህ እርካታ አይቀበሉም እና የሆነ ነገር መለወጥ አይችሉም ፡፡ በኅብረተሰብ ውስጥ የወላጆችን ሚና ሞክረዋል ፣ ስለሆነም ይህንን ሚና መውሰድ እጅግ ከባድ ነው።
ለጠንካራ ጠባይ ላላቸው ፣ የተበላሸ ቤተሰብ ምሳሌ አይሆንም ፣ ግን ማጠንከሪያ ነው ፡፡ በስካሮች ወይም በአምባገነን አባት ቤተሰብ ውስጥ ያደገ ልጅ ከዚያ የራሱ የሆነ ፣ ፍጹም የተለየ ፣ ትክክለኛ ቤተሰብ ሲፈጥር እና የእራሱ አሳዛኝ የልጅነት ታሪኮችን መድገም በጭራሽ አይቀበልም ፡፡ ግን ይህ እንደ አለመታደል ሆኖ ብርቅ ነው ፡፡ የልጁ ባህሪ መጀመሪያ ላይ ጠንካራ ከሆነ እሱን በቁጣ መግለጽ ይቻላል ፣ እና ሙሉ በሙሉ አይሰብረውም ፡፡ በመሠረቱ ፣ የሰው ልጅ ንቃተ-ህሊና የመራባት እንጂ የማመንጨት ችሎታ የለውም ፡፡
የአዋቂ ሰው ቤተሰብ
የራሱ ቤተሰብ ያለው የቤተሰብ ትስስር ቀድሞ የተቋቋመ ጎልማሳ አያስተምርም ብለው አያስቡ ፡፡ ደስተኛ ግንኙነቶች የተቀናጀ ፅንሰ-ሀሳብ ናቸው ፣ የማያቋርጥ ሥራ ይፈልጋሉ ፡፡ አንድ ሰው የበለጠ አስተዋይ ፣ ቸር ፣ የበለጠ አሳቢ እና ሌሎችንም በተመሳሳይ ያስተምራል ከራሱ ቤተሰብ ይማራል። ይህ ብዙውን ጊዜ ሳያውቅ ይከሰታል።
ቤተሰቡ በማንኛውም ዕድሜ እና በማንኛውም የልጅነት ደረጃ ፣ እና ከዚያ በኋላ ለአዋቂዎች ሕይወት አስተማሪ ሥነ-ምህዳራዊ አካባቢ ነው ፡፡
